Bij de behandeling van het raadsvoorstel dat ziet op de verkoop en ontwikkeling van het speelveld op de Jan ter Gouwweg, zal Goois Democratisch Platform een motie van afkeuring indienen tegen het voltallige college. De afkeuring heeft betrekking op het door het college gevoerde beleid en doorlopen proces, in het bijzonder het gebrek aan volwaardige burgerparticipatie om te komen tot een goed en gedragen plan dat in voldoende mate aansluit bij de belangen van inwoners en de door de gemeenteraad gestelde kaders. Daarnaast zijn er grote zorgen over de financiële risico’s die het college aanvaardt door de verkoop van en ontwikkeling op ernstig vervuilde grond waar vroeger de chemische fabriek stond. Het terrein is gesaneerd door slechts 1 meter vervuilde grond af te graven en te bedekken met een afdekzeil, waarop een laagje schone leefgrond is gestort.
Ongeveer een jaar geleden voelden omwonenden zich overvallen door de plotselinge plannen voor een nieuwe invulling van het speelveld op de Jan ter Gouwweg. Plannen die zonder enig overleg met omwonenden tot stand waren gekomen. Schoorvoetend gaf de wethouder toen toe dat deze handelswijze niet de schoonheidsprijs verdiende, maar de toezegging om alsnog tot goede en oprechte burgerparticipatie te komen heeft hij nooit gestand gedaan. In the end mocht de buurt meepraten over de kleur van de bankjes, de voetbalkooi van 1 bij 1 en de plek van de wipkip. Zeer teleurstellend, want ook binnen de bestaande kaders had de buurt prima mee kunnen denken over een passende invulling. Het leidde ertoe dat bewoners, inmiddels georganiseerd in comité ‘Mooi ter Gouw’, steeds verder verwijderd raakten van de gemeente en hun vertrouwen in de politiek zijn verloren. Moties van GDP en CDA om hier wat aan te doen, kregen van de andere fracties nul op het rekest.
Daarmee staat er na de trammelant rondom nieuwbouwwijk de Borgronden opnieuw een complete wijk op voet van oorlog met de gemeente. Goois Democratisch Platform staat voor eerlijke, transparante politiek – waar inhoud en inwoners belangrijker zijn dan geld, snelheid en persoonlijke trots. Onze slogan bij de laatste gemeenteraadsverkiezingen was “Luisteren. Denken. Doen.” Dit college doet alleen maar wat en vergeet eerst te luisteren en te denken. Na het stellen van bijna 60 schriftelijke artikel 33 vragen en het opvragen van heel veel stukken, die wij overigens lang niet allemaal hebben gekregen, moeten wij bovendien concluderen dat het college op dit dossier totaal geen reflectievermogen toont.
Behalve een motie van afkeuring, dient GDP nog een waslijst aan andere moties en amendementen in. Deze hebben betrekking op het maximeren van het aantal te bouwen huizen (conform de oorspronkelijke plannen uit de jaren 80), het creëren van meer buitenspeelruimte in de wijk en elders in Gooise Meren (conform gemeentelijk beleid), het hanteren van de juiste parkeernorm, de bescherming van de bomenrij (geen bebouwing onder de kroonprojectie van bomen) en de aansprakelijkheid bij mogelijke problemen met de ernstig vervuilde grond (niet bij de nieuwe eigenaren/bewoners leggen). Noodzakelijk, want de wethouder probeert al deze zaken slim te omzeilen en draait daarmee de raad een rad voor ogen.
Uit de laatstelijk door de gemeente georganiseerde enquête is gebleken dat de wijk in ruime meerderheid vindt dat de gemeente z’n huiswerk beter moet doen en dus dat geen van de voorgelegde ontwerpen aan de verwachtingen voldoet. Daarmee heeft de wethouder bevestigd gekregen wat wij al heel lang wisten: het is een te ver uitgedijd plan in een te krappe oude jas. Het is dan ook volstrekt onbegrijpelijk dat de wethouder samen met een op winst beluste ontwikkelaar koste wat kost een plan doordrukt, zonder ook maar een moment oprecht naar de bewoners van de wijk geluisterd te hebben. Zonder serieus gekeken te hebben naar de risico’s die dit plan met zich meebrengt. Kortom: zonder zich als degelijk bestuurder te gedragen. Wij nemen hem en het college dat zeer kwalijk, want er had o.b.v. een constructieve dialoog en een onbevangen blik zeker een plan met voldoende draagvlak kunnen ontstaan. Een plan dat wél binnen alle kaders past, of misschien een plan waar we de kaders – na al die jaren – beter op hadden kunnen laten aansluiten.
